Epigrammen boek III. 8 en 11

De Romeinen hoefden zich geen zorgen te maken over het coronavirus. Zij hadden weliswaar andere katjes te geselen: naast een pestepidemie die af en toe de kop opstak, was de medische kennis in die tijd verre van te vergelijken met onze knowhow. Zo kon een niet behandelde oogontsteking al snel leiden tot het verlies van dat oog. Maar, zoals het spreekwoord luidt: in het land der blinden is Eenoog koning. Die “lusca Thais” (eenogige Thais) boft toch maar even!

III. 8

Quintus is z’n hart aan Thais kwijt,
zij die aan een oogkwaal lijdt.
Ze kan nog maar uit één oog kijken, ‘t kind.
Quintus is er erger aan toe: die is stekeblind.

In het volgende epigram, dat even verder in het derde boek vermeld staat, wil Martialis zich indekken tegen lezers die zich in het hoofdpersonage kunnen herkennen. En dus brengt Martialis een correctie aan: omdat hij Quintus niet tegen de borst wil stoten, kiest hij dan maar een ander slachtoffer uit. Hij maakt het goed met Quintus door te zeggen dat hij eigenlijk Lais bedoelde, een courtisane met een zekere faam in die tijd. Lais van Corinthe wordt zelfs door de dichter Ovidius in zijn Amores omschreven als een begeerlijke brok voor menig mansmens (Am. I. 5 vers 12 “et multis Lais amata viris”). Quintus had dus smaak: hij ging alleen bij de mooiste hoertjes op visite…

III. 11

Als je liefje, Quintus, niet Thais heet
en ook nog nooit aan een oogkwaal leed,
dan snap ik niet waarom jij je aangesproken voelt.
Maar er is een gelijkenis. Ik heb Lais en niet Thais bedoeld.
Vertel eens: wat hebben Thais en Hermione gemeen?
Het aantal ogen, namelijk één.
Maar jouw naam moet er nog uit.
Ik heb de volgende in rij dan maar aangeduid :
Sextus is zijn hart aan Thais kwijt,
zij die aan een oogkwaal lijdt…