Gedicht 51

Vergeet Romeo en Julia. Zoete koek vergeleken met de bittere liefdesgeschiedenis van Catullus en zijn Lesbia, een pseudoniem voor Clodia (° 95 v. Chr.), een van Romes losbandigste vrouwen als we de redenaar Cicero mogen geloven. Ze moet een fascinerend mooie vrouw geweest zijn, een femme fatale die moeiteloos de beau monde van Rome rond haar bevallige vingers kon draaien. Catullus heeft een affaire met haar gehad. Zo eentje dat van in het begin ten dode opgeschreven is, maar waar Catullus zich als een drenkeling aan een boei bleef aan vastklampen.

In onderstaand gedicht zit Lesbia te flirten met een andere man, haar man? We weten dat Clodia getrouwd was, dus achter het voornaamwoord ‘ille’ kan misschien haar echtgenoot schuilgaan? We weten ook niet op welk punt in de relatie het gedicht zich afspeelt, vóór of ná? Waren Catullus en Lesbia een koppel geweest en zit ze nu al doodleuk met een andere man te konkelfoezen? Of heeft Catullus nog niets met zijn verliefdheid gedaan en zit hij het voorwerp van zijn verlangen niet aflatend in de gaten te houden als een griezelige stalker? Alleszins, Catullus ziet het gebeuren en gaat eraan kapot. Op het einde van het gedicht maant hij zichzelf aan tot actie. Genoeg tijd in ledigheid doorgebracht! Ledigheid zorgt alleen maar voor verderf en heeft al vaker machtige koningen ten gronde gericht. Of moet ik u het verhaal over de mooie Helena en Paris vertellen om dat aan u duidelijk te maken, lezer? U bent gewaarschuwd: verliefdheid is soms ronduit gevaarlijk!

carmen 51

Hij is god.
Meer dan god.
De man tegenover je.
Hij kijkt en luistert,

brengt je aan het lachen. Het pakt
mijn zintuigen één voor één af:
ik zie je, Lesbia, en kan slechts
stamelen

met lamme tong. Mijn huid vat
vuur. In mijn oren niks dan
echo’s. Ik zie niks.
Het licht is uit.

Godverdomme, Catullus.
Doé iets! Doe iéts!
Vooraleer het te laat is.
Vooraleer de koning zijn kroon verliest.