Gedicht 5

Vrijen, Lesbia, is ’t leven
en geen bal om ’t gezeur
van ouwe zakken geven!

De zon komt en gaat.
Iedereen sterft, vroeg of laat.
Dan wacht ons de duisternis
die eeuwig is.

Geef me duizend kussen,
nog eens honderd!
En dan weer duizend
en nog eens honderd!
En nog eens duizend
en dan weer honderd!
En dan… gooien we die kussen door elkaar!
Zo lopen we geen enkel gevaar.
Niemand die weet hoeveel.
Geen kwaad woord uit een jaloerse keel.