Schrokop n°2

Als je aan de feestdis van een rijke Romein mocht aanschuiven, kon je je aan exquise gerechten verwachten. In het kookboek van Apicius, een smulpaap uit de eerste eeuw, lezen we gerechten zoals gekookte struisvogel, baarmoeder van een jonge zeug, gebakken geitenlever, klaargemaakte inktvisschotels, … Toen de ik-figuur uit het volgende epigram de uitnodiging van een zekere Mancinus ontving, kwam het water hem ongetwijfeld al in de mond. Maar het pakte helaas helemaal anders uit…

1.43

Met zéstig waren we gisteren bij jou, Mancinus! Feest!
Maar achteraf bekeken was ik er beter niet bij geweest.
Het enige dat werd opgediend was everzwijn.
Dan kan je moeilijk spreken over een festijn.
Geen mierzoete druiven of paradijsappels, als honing zo zoet.
Of peren die je met de takken van de brem opbinden moet.
Niet één granaatappelpit die op de rozebottel gelijkt.
Geen enkele Umbrische kaas heeft op je tafel geprijkt. (1)
Van olijven uit Picenum heb je ons ook niet voorzien. (2)
Enkel dat everzwijn, erg klein bovendien, hebben we gezien,
zo eentje dat een dwerg nog zonder net of speer kan vangen.
En enkel jij zat je vol te proppen met bolle wangen.
Je gasten hebben niet één hap gegeten.
Het dessert was je dan ook nog vergeten.
We hebben dus alleen maar toegekeken.
Wat zijn dat voor ongastvrije streken!
De arena serveert ons wild op dezelfde manier,
maar daaraan beleven we tenminste nog enig plezier.
Jou hoeft men niet meer op everzwijn te trakteren.
Men mag je als vetgemeste prooi aan het zwijn zélf serveren! (3)

Noten bij de tekst:

(1) De stad in Umbrië die bekend stond om haar kazen in kegelvorm (Lat. ‘meta, -ae’) was Sassina (ook bekend onder de naam ‘Sarsina’).

(2) Picenum, een landelijke regio in Italië ten noordoosten van Rome, stond bekend om haar olijven, die in kleine potten (Lat. ‘cadus, -i’) opgeborgen werden. Nog steeds pakt de regio uit met de beste producten die Italië te bieden heeft.

(3) In het Latijn staat er letterlijk: “Maar moge jij geserveerd worden aan hetzelfde zwijn als waaraan Charidemus (geserveerd werd).” Charidemus was een crimineel die veroordeeld werd tot een wildebeestengevecht, een zogenaamde ‘damnatus ad bestias’.