Epigram I.34

Je hebt van die mensen die een publiek nodig hebben bij alles wat ze doen. Ze willen te allen tijde applaus en kushandjes. Ook… wanneer ze vrijen.

I. 34

Jij vrijt steeds, Lesbia, achter een onbewaakte, open deur.
Jij voelt werkelijk geen enkele pudeur:
al je avontuurtjes deel je in geur en kleur.
’t Is niet je minnaar die je bevredigt, maar de voyeur.
Maar een prostituee duldt geen extra ogen bij ‘t labeur
en vergrendelt daarom raam en deur.
De kamertjes van een bordeel zitten potdicht, niet de kleinste scheur.
Daar wordt hij uit alle macht geweerd, de voyeur.
Ook straathoertjes bezitten meer pudeur:
in de schaduw van een graf bedienen zij hun visiteur.
Vind je mij nu een vervelende oude zeur?
Ach, Lesbia, neuk zoveel je wil. Sluit alleen de deur.