Epigram boek VII.18

Nog meer gênante taferelen in het volgende epigram, waarin de bedpartner van Martialis er maar niet in slaagt haar mond te houden.

VII. 18

Elke vrouw moet toegeven: jouw gezicht is perfect.

Niet het kleinste vlekje heeft men op jouw lijf ontdekt.

Toch wil geen enkele man jou een beurt geven.

Niemand wil de nacht een tweede keer met je beleven.

Vind je dat gek, Galla? Jouw gebrek is nochtans niet min:

bij het vrijen roert je kut zich van in het begin.

Hadden de goden jou maar een vinnige tong gegeven,

dan was jouw mond daar beneden wat rustiger gebleven.

Ik had nog liever dat je scheten liet bij de vleet

dan dat geklets van je babbelzieke spleet.

Scheten laten lucht tenminste op en wat niet meer?

Ze zorgen overal voor een goedlachse sfeer.

Mijn lul verliest zijn goesting door al die vuile klap.

Leg je kut het zwijgen op. Anders blijft ie slap.

En willen jouw pogingen niet baten,

leer haar dan tenminste deftig praten!