Enkele epigrammen over dokters

Dokters hadden in de Oudheid niet de beste reputatie. Een gereglementeerde opleiding ontbrak en dus kon iedereen zich arts noemen. Onnodig om te zeggen dat Rome meer kwakzalvers dan competent medisch personeel in huis had. In tal van epigrammen geeft Martialis uiting aan het wantrouwen tegenover die zelfverklaarde artsen die soms erg losse handjes hadden…

V. 9

Ik voelde me wat slap en vroeg de dokter bij me thuis.
Plots had ik naast hem ook honderd studenten in huis!
Honderd ijskoude handen grepen naar mijn vel.
Ik had geen koorts, Symmachus, maar nu dus wel!

I. 47

Diaulus is niet langer arts, maar bezorger van lijken.
Zo blijft hij met de doden geld opstrijken!

IX. 96

Dokter Herodes had van een patiënt een vaatje wijn gegapt
en werd daarbij op heterdaad betrapt.
Zijn verweer kwam zonder blozen of verpinken:
“Als dokter raad ik u aan te stoppen met drinken.”

VI. 53

Andragoras voelde zich gisteren nog kiplekker en gezond
en werd vanmorgen dood aangetroffen op de grond.
Zijn plotse dood wijst maar op één ding:
dat hij ook in zijn dromen raad van de dokter ontving!