Dronkenlap gesignaleerd: Panaretus in epigram 6.89

Epigram 6.89

Het was al laat, midden in de nacht,
toen Panaretus, straalbezopen, eraan dacht
een pispot goed te kunnen gebruiken
en duidelijk wenkte naar een van de kruiken.
De kruik waarin de Spoleto nog gezeten had,
waaraan hij zich zo vreselijk had bezat
en hem toch nog deed snakken naar meer,
zette een dienaar voor zijn voeten neer.
De kruik werd exact gevuld tot aan de rand.
Geen druppel was er te veel in beland.
Jij vraagt je af, Rufus, hoe dat kan?
Breek er je hoofd niet over, man.
Panaretus wil steevast een flinke kater:
nooit lengt hij z’n wijn aan met water!

Meer weten over drankgebruik en -misbruik in de oudheid? Lees dan het artikel dat ik schreef voor Hermeneus: Hermeneus 93, 3 – Oschrijft