Epigram boek XII.43

Martialis, die zelf niet om schunnige taal verlegen zit, toont zich in onderstaand epigram van zijn jaloerse en conservatieve kant. Sabellus, een collega-schrijver met een vlotte pen en een rijke fantasie, beschrijft in fraaie verzen allerlei seksuele nieuwigheden. Zaken die volgens Martialis niet door de beugel kunnen, een ‘gangbang’ bijvoorbeeld, in het epigram beschreven als “een verstrengeling van vijf lijven die zo een ketting vormen”. Martialis gruwelt van zoveel ongecontroleerde wellust. En het feit dat Sabellus daar dan ook nog eens populariteit mee oogst, is de dichter te veel. Opvallend in dit epigram is de afwezigheid van grof en expliciet taalgebruik. Enkel in vers 5 staat er “fututor”. Het lijkt alsof Martialis hier zelf het goede voorbeeld wil geven. “Lijkt”, u leest het goed. Want Martialis maakt ons niks wijs. Het zijn zij die het luidst kelen, die zich aan de wildste excessen te buiten gaan.

XII. 43

Jouw verzen, Sabellus, zijn eloquent,
maar net iets té decadent.
De nieuwigheden die jij introduceert
hebben zelfs ervaren hoeren nooit geleerd.
Niet eerder heeft men beschreven
dat de liefde zó kan worden bedreven.
Ongewone standjes passeren de revue,
spek naar de bek van een pervers individu.
Een schandknaap waagt er zich ook nog aan,
maar houdt wel stil wat hij heeft gedaan.
Vijf mensen die kronkelend als wormen
een levende ketting vormen.
Zaken die het daglicht liever niet ziet
en waar jij je kruit beter niet aan verschiet.