Zoilus, slotstuk (epigram 12.54)
- jun
- 25
Het idee dat morele en fysieke eigenschappen nauw met elkaar verbonden zijn, is een typisch Grieks en Romeins idee. Dat het uiterlijk een spiegel was van het innerlijk wordt met de term ‘fysiognomie’ aangeduid. Vooral in de 1ste en 2de eeuw was die “wetenschap” erg populair. Die denkbeelden zijn evenwel een pak ouder: ook in […]
lees meerZoilus als walgelijke gastheer (epigram 3.82)
- jun
- 21
3.82 Wie een invitatie bij Zoilus durft accepteren,kan evengoed bij een goedkope del dineren (1)of nuchter deze tour de force presteren:een drinkpartij bij Leda begeren. Bekers zijn bij haar niet in gebruik.Iedereen drinkt uit dezelfde, gebarsten kruik. (2)Deze dingen verzinken in het niet,als je Zoilus tijdens een maaltijd bezig ziet.Volledig in het groen ligt hij […]
lees meerZoilus andermaal de mantel uitgeveegd (epigram 11.85)
- jun
- 16
Nee, op vlak van seksualiteit waren de Romeinen zo conservatief als de pest. ‘Fallocentrisch’ is het woord dat hun seksuele moraal uitstekend samenvat: penetreren of gepenetreerd worden, that’s the question. Was je een vrijgeboren Romeinse man, dan luidde het antwoord: penetreren. Was je een vrouw of een slaaf, dan werd je gepenetreerd. Romeinse mannen die […]
lees meerZoilus, wandelende parfumwinkel (11.54)
- jun
- 14
In onderstaand epigram krijgt Zoilus, de geliefde boksbal van Martialis, er twee keer van langs. Vanuit sociaal oogpunt is Zoilus waardeloos: hij is een weggelopen slaaf (Lat. fugitivus). Vanuit moreel oogpunt zinkt Zoilus zo mogelijk nog lager: met al die geurtjes tracht hij zijn ‘os impurum’ te maskeren, zijn meurende pijpmuil. 11.54 Alles waarmee men […]
lees meer