Epigram boek XI.99

Elke vrouw heeft het al meegemaakt, denk ik: je gaat naar het toilet, je doet wat je moet doen, je veegt vakkundig en grondig de boel schoon, loopt stijlvol en met een zeker je ne sais quoi terug naar het oord van vertier om de draad weer op te pikken. En dan maakt iemand jou […]

lees meer

Epigram boek VII.18

Nog meer gênante taferelen in het volgende epigram, waarin de bedpartner van Martialis er maar niet in slaagt haar mond te houden. VII. 18 Elke vrouw moet toegeven: jouw gezicht is perfect. Niet het kleinste vlekje heeft men op jouw lijf ontdekt. Toch wil geen enkele man jou een beurt geven. Niemand wil de nacht […]

lees meer

Waarschuwingen aan de lezer

Er zijn misschien lezers geweest die last hadden van plaatsvervangende schaamte bij het lezen van het vorige epigram. Anderen zullen zich misschien verslikt hebben in hun koffie door de expliciete taal. En nog anderen hebben misschien een zucht van opluchting geslaakt – uit welke lichaamsopening dan ook – bij de vaststelling dat geroezemoes uit de […]

lees meer

Epigram boek IX.47

Hypocrisie, het is van alle tijden. In onderstaand epigram hekelt Martialis een zekere Pannychus, een soort van filosofische hipster die steeds de mond vol heeft van Griekse filosofen, maar zich schuldig maakt aan voze praktijken. Het epigram is omwille van twee redenen interessant: eerst en vooral maakt het duidelijk dat het cliché van de onverzorgde […]

lees meer

Epigram boek XI.102

“Sois belle et tais-toi”. Ook dat cliché is terug te voeren naar een van de epigrammen van Martialis. Als een feminist(e) deze vertaling toevallig zou lezen: het is niet nodig om in deze context Martialis ongemeen hard aan te pakken en hem aan te klagen wegens seksisme. In de Oudheid werden vrouwen immers per definitie […]

lees meer

Enkele korte epigrammen uit boek XI

Martialis heeft niet veel woorden nodig om iemand de grond in te boren. In twee verzen werkt hij een plot uit om het voorwerp van zijn spot “venenum in cauda” – gewijs neer te sabelen. Een greep uit het elfde boek: XI. 19 Waarom ik niet met je trouw, Galla? Simpel: je bent aan het […]

lees meer

Epigram boek XI.23

Als je Martialis mag geloven, dan was een huwelijk in de Oudheid kommer en kwel. Waarschijnlijk was dat ook zo: de meeste huwelijken waren gearrangeerd en het was niet belangrijk of je je partner nu graag zag of niet, zolang er maar een resem wettige erfgenamen voortgebracht werd. De na te streven deugd binnen een […]

lees meer

Epigram boek XI.71

Dokters hebben een zwaar beroep. In de oudheid was dat niet anders. XI. 71 Leda jammert tegen haar stokoude man:“Ik ben ziek! Neuken is het enige dat me redden kan! (1)Maar zo’n vaart wil ik niet dat het loopt.Dan zie ik mezelf nog liever opgeknoopt.”Daar wil haar man niet van weten: “Nood breekt wet.Ik installeer […]

lees meer

Epigrammen over collega-dichters

In tal van epigrammen doet Martialis zijn beklag over zijn te grote populariteit bij collega-dichters die als aasgieren boven zijn werk vliegen in de hoop ze als hun eigen werk te kunnen verkopen. In het eerste boek van zijn epigrammen noemt hij zo iemand een “plagiarius” (I. 52). Dat woord duidde oorspronkelijk iemand aan die […]

lees meer

Epigram boek XI.104

Als je van plan bent om te trouwen, stel je maar beter van in het begin duidelijke eisen… XI. 104 Och vrouw, hoepel op als mijn levensstijl je irriteert. Ik ben geen man die om zijn soberheid wordt geëerd. Tot diep in de nacht spoel ik rijkelijk de keel. Jij drinkt zelfs geen glas water […]

lees meer